پـسـکوه پیرزهی

فروش انواع محصولات صنایع دستی (سوزن دوزی - حصیر بافی)

تولیدی صنایع دستی پسکوه آماده همکاری با فروشگاه ها و مراکز خرید در سراسر کشور

شماره تلفن تماس:09158735223

آی دی تلگرام: birk_paskuh@

ایمیل: jasem.sky2011@gmail.com

فروش انواع محصولات صنایع دستی (سوزن دوزی - حصیر بافی)

تولیدی صنایع دستی پسکوه آماده همکاری با فروشگاه ها و مراکز خرید در سراسر کشور

شماره تلفن تماس:09158735223

آی دی تلگرام: birk_paskuh@

ایمیل: jasem.sky2011@gmail.com

 تولیدی صنایع دستی پسکوه

آماده همکاری با فروشگاه ها و مراکز خرید برای ساپورت صنایع

 دستی حصیر بافی  و سوزن دوزی شیک و تک  که تنها در

کارگاه هنری پسکوه تولیدمی شود است

در هر جای ایران که هستید با ما تماس بگیرید

تلفن تماس:09158735223

ای دی تلگرام: birk_paskuh@

ایمیل: jasem.sky2011@gmail.com

 مهناز پسکوهی

پسکوه: پسکوه یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان سیب و سوان می باشد

و خانم مهناز پسکوهی  ساکن روستای سیاه دک پسکوه است گفتنی است

سیاهدک در 55 کیلومتری شهر سوران واقع شده است.

مهناز متولد سال 1324 هجری شمسی و فرزند چهارم خانواده می باشد که

دارای 2 خواهر و 3 برادر است.  نام پدرش جلال و مادرش ماپری نام دارد.

بی بی مهناز پسکوهی در منطقه پسکوه به مهناز جلال معروف است مهناز دوران

کودکی خویش را در  کنار خانواده خود سپری کرده و در همان اوایل کودکی

شجاع و نترس به بار آمده و در آن زمان که مردم  بلوچ داشتن فرزند پسر

جهت گماردن در کارهای سخت کشاورزی و دامداری را بیشتر احساس می کردند

وی همانند فرزندی شجاع در کنار 3 برادرش یار و یاور خانواده در کلیه امور بوده است.

از عمده کارهایی  که در آن زمان بیشتر انجام داده بردن گوسفندان به چرا و

کندن هیزم برای پخت نان می باشد. منطقه پسکوه از دیرباز توسط حاکمان و

سرداران اداره می شده است و مالیاتهای سنگینی که حاکمان از  مردم می گرفته اند

مردم را به ستوه درآورده به طوریکه جلال پدر مهناز عزم خود را جزم نموده و با

چند نفر از اهالی پسکوه با سواره خر به تهران جهت ملاقات با شاه ایران

و طرح شکوائیه خود یعنی  مالیات سنگین عزیمت کرده اند این سفر

حدود 4 ماه به طول می انجامد و تا آمدن پدر مهناز از این  سفر طولانی و

طاقت فرسا مهناز هر روز چشم انتظار و نگرانش بوده تا اینکه پدرش با خوشحالی و آو

ردن نامه عدم پرداخت مالیات به حکام از طرف مردم باز میگردد

و از بابت مالیات مردم آزاد می شوند.

تشکیل خانواده مهناز

مهناز در سن دوازده سالگی با مردی به نام دلمراد ازدواج می کند که حاصل

زندگی با وی که مدت 18 سال  انجامد 3 فرزند پسر و یک دختر می شود

و در سن 30 سالگی به دلیل اختلافات خانوادگی طلاق میگیرد.

در ازدواج دوم خود نیز صاحب 2 پسر و 3 دختر می باشد که جمعا 5 فرزند پسر

و 2 فرزند دختر می باشد  و هم اکنون دارای 25 نوه و 7 نویره است.

فرزندان وی همچون خودش سختکوش می باشند به طوریکه یکی از

فرزندانش به نام دادا... نابیناست  ولی عنایت به نابینا بودنش قرآن

را با همت والایش حفظ نموده است.

وی فرزندان خود را به بهترین نحو تربیت نموده و اهالی این منطقه از مرام

و اخلاق نیکوی آنها راضی و خشنود می باشند.

مشارکت(حشر) با دیگر اهالی روستا در کارها

مهناز با توجه به اینکه سرپرست خانواده و فرزندان خود می باشد همواره پا به پای مردان روستا

در انجام کارهای اجتماعی و کارهای کشاورزی همراه بوده و اکثر کارهای کشاورزیش را از

قبیل آبیاری مزارع، شخم زدن، کاشت، داشت و برداشت محصولاتش را به تنهایی انجام می دهد.

عنایت به اینکه آبیاری در این منطقه به صورت چرخشی یعنی بستن آب یکبار نوبت روز و دفعه دوم

نوبت شب می باشد با جسارت و اعتماد به نفس خود همواره به تنهایی شبانه جهت آبیاری مزارع

خود به زمینهای کشاورزی می رود و هیچگونه هراسی به دل راه نمی دهد به

طوریکه در بین مردم منطقه از حیث شجاعت بسیار مشهور است.

وی حدود 40 سال است که به امر کشاورزی مشغول است و با کشیدن سختی های فراوان

در زندگی عنایت به داشتن اعتماد به نفسی بالا اسوه ای برای زنان این منطقه به شمار می آید

و الگویی برای مشارکت زنان در اجتماع می باشد.

خانه ای که در حال حاضر در آن زندگی می کند از نوع خشتی و گلی بوده که با

تلاش و زحمت خودش ساخته است.

وی تحت پوشش نهاد انقلابی کمیته امداد حضرت امام (ره ) می باشد و از زندگی خود راضی

  و قانع و خدایش را شاکر و سپاسگزار است. هم اینک 4 نفر تحت تکفل وی بوده و زیر یک سقف

  زندگی می کنند. مهناز شیر زنی اجتماعی، خوشدل و دارای روحیه ای با صفا و خستگی ناپذیر است

و فقط آرزویی که دارد سفر به خانه خداست و از مسئولین ذیربط تمنای

کمک جهت رسیدن به آرزوی دیرنه اش را دارد.

والسلام

تاریخ و فرهنگ سیستان و بلوچستان

چنین گفت رستم به دستان سام 

 که من نیستم مرد آرام و جام 

 چنین یال و جنگهای دراز 

 نه والا بود پروریدن به ناز

 و زان روی زال سپهبد به راه 

 سوی سیستان باز برد آن سپاه 

شب و روز با رستم شیر مرد 

 همی کرد شادی و هم باده خورد 

 سیستان و بلوچستان در زمان باستان

 سیستان در کتابهای تاریخ به سرزمین رستم دستان مشهور است . آنچه مسلم است

سیستان در زمان هخامنشیان بسیار آباد تر از امروز بوده است . در کتیبه های داریوش

بزرگ در کرمانشاه نام آن برده شده است . داریوش بزرگ از رخج به نام سیستان ایران نام می برد

. این شهر آریایی همان گدروسیا باستانی یونانی ها است . اسکندر شرح لشگر کشی هایش را به

گدروسی در تاریخ ثبت کرده است . وی از دریانوردی فرمانده اش به نام نیارخوس در

دریای مکران ( دریای عمان ) نام برده است . ولی قدیمی ترین نامی که بر این نواحی

بلوچستان داده شده است مکا می باشد . نوشته های هرودوت مورخ یونانی دلیل

محکمی بر این باور است . مکا یا سیستان و بلوچستان کنونی ساتراپ چهاردهم

شاهنشاهی گسترده هخامنشی بوده است . جغرافی دان نامدار بطلیموس بلوچستان

را به دو بخش می داند که نیمی متعلق به ایران و نیمی دیگر به هند تعلق داشته است

و کشوری به نام پاکستان وجود خارجی نداشته است . نام سیستان در پیش از اسلام بیشتر

به همان گروسی خوانده می شده است ولی پس از حمله اعراب به ایران مکوران

- مکران - مک کران خوانده شد . دریای عمان نیز نام ساختگی برای کشور عمان امروزی است

و در بسیاری نقشه های باستانی دریای مکران نام داشته است . فردوسی بزرگ بلوچ ها

را جزوی از ارتش کیخسرو شاه ایران نامیده است . جای دیگر از جنگ بلوچها با انوشیروان سخن میگوید .

قوم جت مشهور ترین اقوامی هستند که در این سرزمین ساکن بودند .

بقیه در ادامه مطلب

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 28
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 100
بازدید ماه : 2941
بازدید کل : 61899
تعداد مطالب : 389
تعداد نظرات : 241
تعداد آنلاین : 1